Voor een aantal rassen heeft de (University of California) UC Davis een genen-diversiteitstest beschikbaar. Dit is onder andere voor ons ras de Västgötaspets – Zweedse Herder – Swedish Vallhund het geval. Van de rassen waar dit gedaan is wordt begonnen met 100 honden van één ras. Nu zoals bij ons de “norm” bepaald is kan men indien gewenst elke individuele rasvertegenwoordiger laten testen door het inzenden van DNA materiaal van de hond.
Het is interessant om te zien dat van één ouderpaar de ene pup een grotere genen-diversiteit heeft mee gekregen dan een ander. Het kan voor een fokker die de test direct na het zetten van de identificatie-chip kan doen; interessant zijn, omdat je ongeacht uiterlijke kenmerken om redenen van diversiteit beter de ene pup voor de fokkerij kan inzetten; vergeleken met een andere pup uit het zelfde nest. Genen die de vader en moederhond niet hebben, kunnen uiteraard niet doorgegeven worden aan pups.
Voor meer informatie over de diversiteitstest en waar evt. te bestellen kan men lezen op: ttps://www.betterbred.com/. Met een account kan men meer informatie over individueel geteste honden inzien. In de ideale wereld zou het fijn zijn als alle vertegenwoordigers van een ras getest worden maar over het algemeen zijn alleen fokkers bezig met dit soort testen.
Als de genendiversiteit in een ras terugloopt zeggen we dat het inteeltpercentage hoger wordt. Hoe meer DNA diversiteit een individuele hond heeft, hoe beter hij zich kan wapenen tegen ziekten. Je kunt dan denken aan verminderde vruchtbaarheid, kleinere nesten, immuniteitsziekten, kanker, verkorte levensduur, hartklachten etc. etc. En dat zijn dan weer zaken die een individuele eigenaar aangaan want uiteindelijk zoeken we allemaal een leuke hond die probleemloos en gezond een hoge leeftijd mag bereiken.
De tegenhanger van inteelt is uitkruisen of uitteelt beter bekend onder de naam outcross.
Meer lezen? Bekijk deze PDF.